UMUTTRENİ YOLCULARINA

UMUTTRENİ YOLCULARINA

Zemheri ayazında yüreğim
Kış kapımı tekmeleyerek çalmakta
Açmıyorum inadına inadına
Sır perdesi kaç zamandır asılmakta
Çatısı olmayan damı akan ocaklarda

Kimbilir.ah kimbilir kaç kardelen üşümekte
Pembe tenli gül yanaklı keskin bakışlı
UMUTTRENİNİN umut yolcularını beklemekte
Ne kadar katarlara yüklendi sevdalar
Suya yazılan yazı değil bu yazı
Alınlara yazılmış silinmez karayazı
Kimine lazım bot ayakkabı
Kimine lazım bir beyaz baston
Bazende bir güzel fistan
Kitap dergi.kalem silgi
Olan için gereksiz olmayan çaresiz
UMUTTRENİ sevgi dağıtıyor köşe bucak
Fazlası olan getiriyor ihtiyacı olana götürülüyor
Yüreği kocaman dostlar buluşuyor
Çaresiz kalınmıyor çare olunuyor
Bazen bir yatak döşek bazende acil kan
Özel bir çocuğun bir gülüceğüne bir ikram
Oluyor bir tekerlekli sandalye
UMUTTRENİnin sessiz kahramanları dolaşıyor
Tüm ülkeyi bir baştan bir başa
Katarlarına sevgi gönül yüklüyorlar
Kimsesizlerin kimsesi ablası annesi ağbisi oluyorlar
O koca yürekli. çalışkan narin insanlar
Her biri ayrı güzellikte kiminin adı BURHAN
Hepsi ayrı güzellikte birer deha
Öpüyorum yüreklerinizden UMUTTRENİN UMUT YOLCULARINI

RECEBİYE ÇATAKSEZER